- birəsaslı
- прил. хим. одноосновный; с одной основой, одновалентный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
əsaslı — sif. 1. Əsası, bünövrəsi, təməli, özülü olan; köklü, möhkəm. 2. Kifayət dərəcədə əsası olan, ciddi, tutarlı, inandırıcı, lazımınca əsaslandırılmış. Əsaslı səbəb. Əsaslı sübut. Əsaslı təklif. – Belə mühüm bir məsələni Telli kimi avam bir qadına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciddi — sif. və zərf 1. Öz hərəkətlərində, fikirlərində, həyata münasibətində müsbətliyi, möhkəmliyi, sabitliyi ilə fərqlənən, dərin düşünən; ağırbaşlı, təmkinli. Ciddi adam. Ciddi oğlan. – Tanıyanlar bilir, yeddi yaşında; Ciddi bir qız idin, əqli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzaq — sif. və zərf 1. Məsafə etibarilə yaxın olmayan, çox aralı olan (yaxın ziddi). Uzaq yerlər. Uzaq məsafə. – Köhnə Azərbaycanın uzaq bir bucağında; Qoca Həsən dayının alçaq koması vardı. R. R.. Ehtiyat xala dəmir yolundan xeyli uzaq səfalı yaylaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərin — sif. 1. Səthindən, yaxud ağzından dibinə qədər xeyli məsafə olan, böyük dərinliyi olan (dayaz əksi). Dərin quyu. Dərin çay. Dərin göl. – Bu dərə, dərin dərə; Suları sərin dərə; Ovçu maral axtarır; Göstərmə yerin, dərə! (Bayatı). // Dərində olan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tələb — is. <ər.> 1. Bir şeyi israrla, qəti şəkildə xahiş və ya təklif etmə, istəmə. Onun tələbini nəzərə aldılar. Sənin tələbin nədir? – Teymurun yalvarışları da, tələbi də, təhdidi də nəticəsiz qaldı. M. Hüs.. Tələb etmək – 1) bir şeyi israrla,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
titul — <fr. titulus> 1. Feodal və ya burjua cəmiyyətində: nəsildən nəslə keçən, yaxud sonradan verilən fəxri ad, rütbə. İmperator titulu. Knyaz titulu. Xan titulu. 2. mətb. Kitabın sərlövhəsi, adı. // Kitabın adı, müəllifinin adı, nəşr olunduğu il … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inqilab — is. <ər.> 1. Zorakı ictimai çevriliş; dövlət hakimiyyətinin hakim sinfin əlindən başqa sinfin əlinə keçməsi. 1905 ci il inqilabı. Burjua inqilabları. İnqilab illəri. – Rusiya inqilabının bərəkətindən törəyən azadlıqların biri də vicdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhkəm — sif. <ər.> 1. Davamlı, bərk. Möhkəm sədd. Möhkəm divar. Möhkəm ip. Möhkəm taxta. // Zərf mənasında. Bərk bərk, kip. İpləri möhkəm bağlamaq. 2. Sağlam, davamlı, dözümlü, qüvvətli. . . Qaraş möhkəm və sağlam idi. M. İ.. // Zərf mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sübut — is. <ər.> Hər hansı bir şeyin həqiqiliyini, düzlüyünü göstərən fakt, mülahizə, müddəa, dəlil. <Almaz:> <Kəndin ağalarının> əlində sübut var. C. C.. Müəllim hiss etdi ki, belə mühüm bir məsələni Telli kimi avam bir qadına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
usta — is. 1. Bir sənəti lazımınca, əsaslı surətdə öyrənib onunla məşğul olan adam; sənətkar. Bununla belə onun bircə nəfər həqiqi dostu var idi: saatsaz usta Zeynal. Ə. H.. Usta Fərrux işdən kefi kök qayıtmışdı. B. Bayramov. // Peşə, sənət öyrədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti